فیلم سینمایی جهان با من برقص
خلاصه داستان فیلم سینمایی جهان با من برقص
دوستان جهانگیر برای آخرین تولد او دورهم جمع شده‌اند. این موقعیت موجب می‌شود آن‌ها درباره زندگی و خودشان فکر کنند.
کارگردان: سروش صحت
تهیه کننده: محمدرضا تخت کشیان
نویسنده: سروش صحت و ایمان صفایی
بازیگران: علی مصفا، جواد عزتی، هانیه توسلی، پژمان جمشیدی، سیاوش چراغی‌پور، کاظم سیاحی، مهراب قاسم‌خانی، رامین صدیقی، بهار کاتوزی، پاوان افسر، شیوا بلوچی و مهیار پوربابایی
مدت زمان: 96 دقیقه
تاریخ اکران: 11 دی ماه سال 1398
ژانر: اجتماعی
موسسه توزیع کننده: نمایش گستران
فروش گیشه: 1,000,000,000 تومان
نقد فیلم سینمایی جهان با من برقص
سروش صحت برای ساخت اولین فیلم سینمایی‌اش بهترین انتخاب ممکن را داشته است. او با در نظر گرفتن وضعیت کلی سینمای ایران و آثار اجتماعی که روی پرده سینما رفته، دست روی سوژه‌ای گذاشته است که مخاطبِ چند سال اخیر سینما، احتمالا استقبال مناسبی از آن خواهد کرد. داستان فیلم جهان با من برقص با تلخی آغاز می شود. قصه درباره مرگ شخصیت اصلی داستان است! این آغاز داستان در سینمای ایران، بهانه بسیار خوبی برای آغاز یک تلخی بی پایان است؛ اما خوشبختانه صحت از مسیر متفاوتی وارد ماجرا شده و تلخی اثر را از بین برده است.
صحت در فیلمش بر بر روی موضوعات انسانی دست گذاشته است!
جهانگیر که نامش کنایه از وضعیت او در سراسر داستان است، به زودی به دلیل بیماری از دنیا خواهد رفت؛ به همین جهت دوستانش به او در شمال کشور ملحق می شوند تا بتوانند در کنار او وقت بگذارند. همین موضوع آغازگر ورود شخصیت‌های گوناگون به داستان می شود که روحیات متفاوتی دارند و عملکردشان در ارتباطات دوستانه در سال‌های گذشته چندان درخشان نبوده است. صحت به جای تلخ کردن روزهای مرگ جهانگیر و تاثیر اطرافیانش بر او، بر روی موضوعات انسانی دست گذاشته است و می خواهد به مخاطبش بگوید که دنیا می تواند بی ارزش تر از آن باشد که بخواهیم در یک موقعیت تصمیمی نابخردانه گرفته و کینه ورز بمانیم.
صحت در اولین ساخته سینمایی‌اش به اندازه کافی در کارگردانی مسلط بوده است!
به همین دلیل است که تماشای جهان با من برقص فارغ از مشکلاتی که در فیلمنامه دارد، حس خوشایندی به مخاطب می دهد. شخصیت‌های دوست داشتنی و شوخی‌هایی که که اغلب‌شان در اجرا گرفته‌اند و برخی ارجاعات به سینماگران جهانی از جمله بونوئل و آنتونیونی، نشان از این دارد که صحت در اولین ساخته سینمایی‌اش به اندازه کافی در کارگردانی مسلط بوده و می دانسته که قرار است قصه‌اش چه سمت و سویی داشته باشد. سیر تغییر روحیات شخصیت‌ها، مسیر نسبتا خوبی را طی می کند تا این که به نقطه‌ای برسد که بتواند حرف مورد نظرش را به مخاطب بزند. تقابل آن‌ها با یکدیگر و جنگ و دعواهایشان در طول داستان، کنایه‌ای به وضعیت امروز ماست که زیبایی‌های زندگی را به حال خود رها کرده‌ایم و به مسائل بی ارزشی پرداخته‌ایم که روی زندگی‌مان تاثیر گذاشته است و چه بد که بخش بزرگی از روزگارمان به چنین اشتباهاتی می گذرد.
ضعف‌های قصه!!
اما نکات مثبت و در واقع حال و هوای دلنشین جهان با من برقص موفق نمی شود تا ضعف‌های قصه را بپوشاند. هر چقدر که رابطه میان شخصیت‌ها با یکدیگر و حتی محیط اطرافشان جذاب و دلنشین از آب درآمده، اما سرگردانی خط قصه‌ای که بتواند تمام این پیوندها را به درستی، معنای واحدی ببخشد در اثر به چشم نمی خورد. خودِ شخصیت جهانگیر به عنوان محوری ترین شخصیت داستان و کسی که قرار است از دنیا برود، منفعل بوده و اتفاق مهمی را در قصه رقم نمی زند.
ویژگی‌های مثبت فیلم جهان با من برقص
با این حال نمی توان از ویژگی‌های مثبت جهان با من برقص چشم پوشی کرد. انتخاب لوکیشن تصمیم صحیح و اصولی بوده که ارتباط آن با قصه فیلم نیز به خوبی برقرار می شود. طبیعتی که آرامش بخش بوده و قرار است در طول داستان، آشتی دوباره‌ای میان انسان و موجودات پیرامونش برقرار نماید. این ارتباط در طول داستان دچار تعلل‌هایی می شود که بیشتر به دلیل ارتباط خاص ذهنی صحت به سوژه‌هایی است که در طول قصه به آن می پردازد. سوژه‌هایی که برای کارگردان بار معنایی و تعلق خاطر بسیار بیشتری دارد تا مخاطبین عادی فیلم.
درخشش بازیگران جهان با من برقص
بازیگران جهان با من برقص در نقش‌های خود درخشان هستند و بازی‌های یکدستی رقم زده‌اند. نمی توان از بازیگر خاصی به عنوان ستاره فیلم یاد کرد زیرا فیلم کمتر لحظاتی دارد که در آن هنر بازیگران به صورت انفرادی به کار گرفته شود. در عوض ارتباط آن‌ها با یکدیگر به خوبی پرداخت شده و صحت نیز به خوبی آن‌ها را هدایت کرده است.
صحت در اولین تجربه کارگردانی‌اش تا حد زیادی موفق بوده است!!
در سینمای ایران ساختن فیلمی که بتواند مخاطب را با حال خوش از سالن‌های سینما خارج کند به امری غیر متداول در سال‌های گذشته تبدیل شده است. با این حال جهان با من برقص، این کار را برای مخاطب انجام می دهد و حس زندگی به او می بخشد. جدای از مشکلاتی که فیلمنامه و شخصیت‌ها دارند، باید گفت که صحت در اولین تجربه کارگردانی‌اش تا حد زیادی موفق بوده و انتظار می رود که بتواند در ادامه مسیر هم به مسیر مثبت و رو به رشد خود ادامه دهد.
منبع: مووی مگ
