آشنایی با دوربین های DSLR – با گوشی میشه مثل دوربین عکس گرفت؟

اگر تصمیم به خرید دوربین DSLR گرفته‌اید و فراوانی مدل های عرضه شده و  اصطلاحات تخصصی مربوط به آنها شما را گیج نموده است، این مطلب مشکل انتخاب DSLR مناسب برای شما را آسان خواهد کرد. پیش از شروع کار ارزش دارد که لحظه ای برای پرسیدن این سوال درنگ کنیم که چرا اصلا باید  یک DSLR بخریم در حالی که دوربین های دیجیتال کامپکت، بسیار کوچکتر، سبک تر و ارزانتر هستند؟ یا چرا از گوشی های موبایل با تکنولوژی عکاسی جدید برای عکاسی با کیفیت استفاده نکنیم؟ پاسخ می تواند در دو کلمه جمع بندی شود:

• تطبیق پذیری
• کیفیت عکس

تطبیق پذیری صرفا این نیست که شما بتوانید لنزها را تغییر دهید و طیف گسترده ای از لوازم جانبی را (از لوازم پایه مانند فلش ها و ریموت کنترل ها گرفته تا تجهیزات تخصصی تر که به SLR ها اجازه می دهند از ریزترین حشرات تا دورترین ستاره ها عکسبرداری کنند) اضافه کنید بلکه منظور تطبیق پذیری خلاقانه ای است که با استفاده از کنترل های پیشرفته تر و قطعات باکیفیت تر حاصل می گردد.

و در ادامه به فاکتور دوم می رسیم: کیفیت عکس. در روشنایی روز تفاوت کیفیت عکس یک کامپکت خوب و یک DSLR ممکن است زیاد نباشد، هر دو با کمترین تلاش، نتایج شارپ و خوش رنگی را ارائه می کنند. اما وقتی کمی بیشتر شروع به ویرایش‌های خاص، عکاسی در نور کم، تلاش در عکسبرداری از ورزش های حرکتی سریع یا حیات وحش می نمائید، یا زمانی که می خواهید عمق میدان کمی را بدست آورید (برای مثال به منظور اضافه نمودن یک پس زمینه نرم به یک پرتره)، مزیت حسگر بزرگ و حساسیت بیشتر یک DSLR تفاوت بزرگی را ایجاد می نماید.

دوربین DSLR نمی تواند از لحاظ اندازه کوچک با دوربین کامپکت رقابت کند ولی در یک رقابت عکسبرداری جدی برنده خواهد شد. بنابراین آنقدرها تعجب آور نخواهد بود که ببینیم بسیاری از علاقمندان، هر دو نوع دوربین را دارند.

شما چه چیزی لازم دارید؟

خرید اولین دوربین DSLR کار بسیار طاقت فرسایی است. اما اگر با اصطلاحات فنی به خوبی آشنا شده باشید، می توانید از غرق شدن در این دنیای شلوغ تجهیزات جلوگیری کنید

عکاسی پر از اصطلاحات است. به طور کلی مهمترین ویژگی دوربین و لنز در مورد کنترل، نوردهی یک عکس است. به این معنی که چه مقدار نور در هنگام گرفتن یک عکس باید به دوربین برسد. نوردهی به وسیله سه فاکتور تنظیم می شود: سرعت شاتر، F-stop و ISO.

• سرعت شاتر

مدت زمان باز بودن شاتر دوربین شما هنگام گرفتن یک عکس را مشخص می کند. شما می توانید مقدار نور را با کاهش سرعت شاتر خود افزایش بدهید.

زمانی که از سرعت شاترهای خیلی پایین استفاده می کنید، هنگام عکاسی روی دست تصویر شما تار می شود و زمانی که از شاترهای خیلی بالا استفاده کنید، می توانید از سوژه های متحرک عکس بگیرید.

• F-stop

این عدد اندازه ی دیافراگم را نشان می دهد و با اندازه ی روزنه ی دیافراگم نسبت معکوس دارد. به طور مثال f/1.8 نشانگر روزنه ی بزرگتر دیافراگم و f/22 نشانگر روزنه ی کوچکتر دیافراگم است.

فرض کنید که لنز شما Nikon 18-55mm f/3.5-5.6 باشد. اندازه ی دیافراگم در این لنز متغیر است و در فاصله ی کانونی ۱۸ میلی متری f-top  آن f/3.5 و در فاصله ی کانونی ۵۵ میلی متری، f/5.6 است.

تغییر f-stop مشخص می کند که شما چه مقدار نور را در اختیار دارید. شماره پایین تر f-stop مانند f/1.8 باعث می شود نور بیشتری را از طریق لنز خود وارد دوربین کنید و یک پس زمینه ی تار ایجاد کنید و شماره بالاتر f-stop مانند f/22 باعث می شود که نور کمتری در اختیار داشته باشید، اما پس زمینه ی شما واضح تر خواهد شد.

• ISO

تنظیم ISO، حساسیت حسگر به نور را کنترل می کند. . افزایش ISO به شما اجازه می دهد که در محیط تاریک نیز بتوانید عکسی با نور مناسب بگیرید.

اما هر چه بیشتر ISO را افزایش بدهید، نویز دیجیتالی بیشتری در عکسهای شما مشاهده می شود. نویز در عکاسی دیجیتال، هر نقطه یا واحد تصویری ناخواسته ای است که کیفیت عکس را کاهش می دهد.

• مگاپیکسل

نمی توان میزان کیفیت تصویر یک دوربین دیجیتال را فقط بر مبنای تعداد پیکسل های حسگر تصویری آن تعیین کرد و هر دوربین دیجیتالی که حسگر تصویری آن از تعداد بیشتری پیکسل تشکیل شده است را دوربینی بهتر از دیگر دوربین ها قلمداد نمود. بلکه دوربین های دیجیتالی که مجهز به پردازشگرهای کاهنده ی نویز و نیز مدل های فشرده سازی بهتری باشند، خروجی تصویر مطلوب تری از دیگر دوربین های دیجیتال دارند.

به جای مگاپیکسل، می توانید از مگاپیکسل مفهومی یا P-Mpix استفاده کنید و ترکیب دوربین و لنزی که مدنظرتان است را پیدا کنید و از مگاپیکسل واقعی ای که تصویر خروجی دوربین شما ارائه می دهد، آگاه شوید.

• کانن، نیکون، سونی یا …؟

تفاوت در کیفیت بین دوربین های کانن و نیکون وجود ندارد. ممکن است عده ای نیکون را به علت سازگاری با لنزهای قدیمی انتخاب کنند.

در کل گستره ی لنزهای این دو شرکت بسیار وسیع است. اما کسانی نیز هستند که دوربین های سونی را دوست دارد. بهتر است دوربینی را انتخاب کنید، آنرا در فروشگاه ها در دست بگیرید، منوی تنظیمات آنرا دستکاری بکنید و عکس های تست دوربین مورد نظر را سرچ بکنید تا در نهایت به این نتیجه برسید که کدام دوربین و برند را می پسندید.

• لنزها

بزرگترین تفاوت بین یک دوربین دیجیتال معمولی و DSLR، قابل تعویض بودن لنز است. خریداری هر لنز به تنهایی می تواند هزینه هنگفتی را به شما وارد کند و همچنین تغییر لنز می تواند به طور چشمگیری کیفیت تصاویر شما را تغییر بدهد. مهم این است که با این تجهیزات به خوبی آشنا بشویم:

• لنز زوم

بیشتر دوربین های DSLR موجود در ابتدا با یک لنز ۱۸-۵۵ میلی متری زوم عرضه می شوند.

یک لنز زوم دارای فاصله ی کانونی متغیری می باشد. با استفاده از لنزهای زوم می توان بدون تغییر فاصله ی لنز تا سوژه، زاویه های دید گوناگونی از صحنه را پدید آورد.

البته نباید لنز زوم را با تله فوتو اشتباه گرفت. لنز تله فوتو، لنزی است که فاصله ی کانونی آن بیش از لنز نرمال می باشد و به طور خاص طراحی شده تا سوژه را از فاصله ی دور ببینید.

یک لنز تله فوتو می تواند لنز زوم هم باشد، اما الزامی در این مورد وجود ندارد. لنز زوم به دلیل ساختار اپتیکی پیچیده ای که دارد، معمولا کندتر از لنزهای پرایم عمل می کند.

• لنز پرایم

لنزی است که فاصله ی کانونی آن ثابت و غیر قابل تغییر است. به همین دلیل زاویه ی دید آن نیز ثابت می باشد و برای تغییر آن باید فاصله ی لنز تا سوژه را تغییر بدهید.

البته این تغییر فاصله باعث تغییر پرسپکتیو صحنه نیز خواهد شد. این لنز در مقابل لنز زوم قرار دارد. سریع تر بودن لنزهای ثابت باعث شده تا به طور معمول شفافیت و کنتراست تصویر خروجی آنها بهتر باشد.

• لازم نیست که حتما لنز مارک دوربین خود را خریداری کنید

خوشبختانه بازار لنزها بسیار گسترده است. به طور مثال لنزهای تامرون، سیگما و توکینا سه نمونه محبوب هستند که لنزهای عالی را با قیمت مناسب عرضه می کنند. فقط پیش از خرید بهتر است نقد و بررسی های لنز مورد نظر خود را مطالعه بفرمایید.

خرید اولین دوربین DSLR کار بسیار طاقت فرسایی است. اما اگر با اصطلاحات فنی به خوبی آشنا شده باشید، می توانید از غرق شدن در این دنیای شلوغ تجهیزات جلوگیری کنید.

سیستم های ضد لرزش

عکس هایی که در نور کم یا با لنزهای بلند تله گرفته می شوند می توانند به سادگی بر اثر محوشدگی ناشی از حرکت دوربین در هنگام نوردهی (لرزش دوربین) خراب شوند. سیستم های تثبیت تصویر (IS) به منظور خنثی نمودن اثر لرزش دوربین  طراحی شده اند.

هر تولیدکننده نامی متفاوت برای این سیستم دارد (‘Super SteadyShot’، ‘Anti Shake’، ‘Vibration reduction’، Mega OIS’)، ولی همگی از یکی از این دو تکنیک استفاده می کنند.

• Optical IS از طریق حرکت یک جزء کوچک درون لنز عمل می کند و کاملا از دوربین مجزاست.
• Sensor Shift IS – همانطور که از نام آن برمی آید- خود حسگر را حرکت می دهد.

سیستم های تثبیت تصویر، با کاهش محوشدگی ناشی از لرزش دوربین، اجازه گرفتن عکس های شارپ را حتی در نور کم یا در فواصل کانونی بلند می دهند.

اندازه، وزن و دوام

همان گونه که در بالا ذکر شد DSLR ها در شکل و اندازه های متنوع، از مدل های فوق کامپکت سطح مبتدی گرفته تا مدل های حرفه ای بزرگ ارائه می شوند. اگر علاقه مند به عکاسی زیاد در شرایط مرطوب یا پر گرد و غبار هستید بایستی به دنبال DSLR ای با درزبندی مقاوم در برابر آب و هوا و ساختار آلیاژی مستحکم منیزیم، و احتمالا دارای سیستم داخلی دفع گرد و غبار به منظور تمیز نگه داشتن حسگر باشید.

بدیهی است که چنین دوامی ارزان از آب در نمی آید، هرچند تعداد زیادی از مدل های رده متوسط (mid-range) وجود دارد که تا حدی محافظت در برابر عوامل محیطی را فراهم می کنند. DSLR های رده بالا به طور معمول میزانی از عایق بودن در برابر آب و هوا را دارا می باشند، که معمولا شامل درزگیرهای لاستیکی اطراف درزهای بزرکتر بدنه، بخش ها و مودهای کنترلی می باشد.

دوربین های رده پایین تر به طور معمول فاقد این سطح از حفاظت می باشند ولی نتیجتا به نسبت، کوچکتر و ارزانتر هستند. از سوی دیگر اگر دوست دارید آسوده سفر کنید و احساس نکنید که گویی ۱ تا ۲ کیلوگرم ادوات دوربین را به دور گردن خود می کشید به دنبال یکی از DSLR های جدید سبک وزن باشید. اگر حمل یک دوربین به هر سو به خاطر بزرگی یا سنگینی اش شما را نمی آزارد، مهم نیست که دوربین چقدر بزرگ باشد.

صفحه نمایش و نمایش زنده

یکی از خصوصیات تعریف شده یک دوربین SLR این است که شما چارچوب تصویر را با نگاه کردن از میان همان لنزی می بینید که عکس را ثبت می کند (با نگاه کردن از طریق منظره یاب). “نمایش زنده”  یعنی نمایش در LCD پشت دوربین در هنگام عکاسی نیز در چند سال گذشته در تمام DSLR ها تعبیه شده است. (با چند استثناء مانند مجموعه  Sigma SD1/Merril).

نمایش زنده بدون ایراد نیست، در بیشتر موارد عملا فرآیند عکسبرداری را کند می کند زیرا طراحی یک SLR طوری است که آینه درون بدنه بایستی بالا رود تا نمایش زنده را فعال کند و پایین برگردد تا فوکوس یا عکسبرداری کند. به استثنای دوربین های SLT سونی  DSLR ها در حالت نمایش زنده تنها فوکوس خودکار کندی از نوع Contrast detection را ارائه می نمایند. 

صفحه نمایش ها در سال های اخیر جهش بزرگی داشته اند و اکنون نمایشگرهای بالای ۳ اینچ بسیار متداول هستند. برخی مدل ها، لولاهای کامل یا موضعی را نیز ارائه می کنند ( تصویرفوق Canon EOS 650D/Rebel 4Ti را نشان می دهد) که برای فیلمبرداری یا عکسبرداری از زوایای نامطلوب بسیار مناسب است.  

نمی خواهیم بگوییم نمایش زنده ویژگی مفیدی نیست. در استودیو، توانایی بزرگنمایی قسمتی از تصویر به منظور چک نمودن فوکوس یک امتیاز واقعی است، و این واقعیت که شما نیاز ندارید چشمتان را روی منظره یاب قرار دهید می تواند عکسبرداری در موقعیت های نامطلوب (مثل ارتفاع پایین روی زمین یا در حالتی که دوربین بالای سر قرار دارد) را به طور قابل ملاحظه ای آسان نماید. یک صفحه نمایش تاشونده نیز کمک خواهد نمود و تعداد فزاینده ای از DSLR های رده پایین و سطح میانی درجاتی از تاشوندگی صفحه نمایش را ارائه می دهند.

سادگی استفاده از قابلیت ها

با‌عرضه DSLR های سطح مبتدی ، برخی امکانات مانند راهنماهای روی صفحه نمایش، حالات اتوماتیک هوشمند، ردیابی چهره و مانند آن که روی کامپکت ها مرسوم است، در این سطح نیز دیده می‌شود. با این که هر SLR ای می تواند در حالت ساده “پوینت اند شوت” استفاده شود، برخی مدل ها  نسبت به برخی دیگر در در این زمینه کامل‌تر هستند. راهنماهای روی صفحه نمایش، حالات هوشمند اتوماتیک و ویژگی های سرگرم کننده مشابه دوربین های کامپکت (مانند جلوه های ویژه و ردیاب چهره) در حال پدیدار شدن روی مدل های SLR سطح مبتدی هستند. امری ایده آل، در صورتی که این ایده را برای استفاده از آن به منظور تسلط بر دوربین بیابید.

قابلیت های عکاسی پیشرفته

هرچند همه DSLR ها مجموعه ویژگی های  مشترکی را ارائه می کنند، هرچه به سمت سطوح بالاتر حرکت کنید، قابلیت های پیشرفته بیشتر و کنترل های زیادتری را خواهید یافت که ممکن است برای شما اهمیت داشته یا نداشته باشد. همچنین درمی یابید که SLR های سطح بالاتر، گزینه های شخصی سازی بسیار بیشتری ارائه می دهند که به شما اجازه می دهد هر جنبه از عملکرد دوربین را به خوبی تنظیم کنید. بسیاری از این گزینه ها و عملگرها تنها مورد علاقه عکاسان حرفه ای تر می باشند.
 

حالات فیلمبرداری

به عنوان پیامد مستقیم معرفی نمایش زنده در SLR ها، در پنج سال گذشته حالات فیلمبرداری HD روی DSLR ها بسیار شایع‌ شده است، و تعداد زیادی از فیلمبرداران حرفه‌ای نیز ویدیوی DSLR را پذیرفته اند. امروز بعضی از برنامه های تلویزیونی مورد علاقه شما احتمالا با DSLR ها فیلمبرداری شده اند. دلیل اصلی، همان حسگر بزرگ است که اجازه ثبت جلوه های فوکوس هالیوودی و کیفیت عالی عکس را حتی در نور کم می دهد و تنوعی است که با دامنه وسیع لنزها (از FISH EYE گرفته تا لنزهای تله) ارائه می شود و در حال گشودن دنیایی جدید از امکانات خلاقانه است.

وابستگی به یک سیستم

به عنوان سخن پایانی، خرید یک SLR برای بسیاری افراد، تنها گذاشتن نخستین قدم در راهی است که می تواند ارتباطی مادام العمر با یک سیستم خاص دوربین باشد، بنابراین مهم است که هنگام انتخاب خود، تصویر بزرگتری ترسیم کنید. دوربین تنها بخشی از معادله است، وقتی صحبت از کیفیت عکس می شود لنز نیز نقشی به همان اندازه مهم را بازی می کند.

هر چند سازندگان اصلی دوربین، لنزهای مشابهی دارند و نیز سازندگان دیگری ( شرکتهای ثالث مانند سیگما و تامرون) لنزهای خوبی برای دوربینهای دیگر تولید می‌کنند، اما به هر حال هر سیستمی ضعفها و قوت‌های خود را دارد و بهتر است قبل از خرید، به تمام جوانب فکر کنید.

اگر برای کاربرد خاصی نیاز به لنزهای تخصصی (یا دیگر وسایل جانبی) دارید انجام قدری تحقیق قبل از خرید دوربین بسیار ارزشمند خواهد بود.

با سیگاتک “مغزتو پرکن”